پروژه معماری موزه اشتاین هارت

حجم موزه اشتاین هارت

حجم موزه اشتاین هارت سازه ی چوبی است که پیرامون فضاهای نمایشگاهی موزه تاریخ طبیعی پیچیده شده و بالاتر از سطح خیابان قرار گرفته به نحوی که ورودی دانشگاه گیاهشناسی مجاور ساختمان موزه تعریف و سبب شده تا بیان جسورانه ای برای دعوت رهگذاران به فضای داخلی باشد. فضاهای نمایشگاهی موزه در خلال حجم زاویه داری محصور شده و پوشیده در پانل های چوبی، کلکسیون مجموعه های جمع آوری شده در این محفظه عایق بندی به نحوی جای گرفته که شرایط اقلیمی مساعد فضای داخلی تامین شود.حجم  معماری موزه شامل سازه چوبی در معرض دید ی است در لایه خارجی نما که این روکش چوبی جلا خورده، سطح مصالح طبیعی شناسانده، فرم و حجم آینده گرایانه و هندسی موزه تاریخ طبیعی به نمایش گذاشته است.

فضای داخلی موزه اشتاین هارت

بنا به گفته معمار موزه اشتاین هارت :« مجموعه هایی که هرگز پیش از آن در معرض نمایش نبودند، در صندوق چوبی بزرگ تری قرار گرفته است- جعبه ای که شامل نمونه هایی از گیاهان و جانواران است.». بازدیدکنندگان در فضای داخلی موزه از زیر جعبه چوبی پس از ورود به لابی شیشه ای می گذرند و نگاه اجمالی به مجموعه های جمع آوری شده در فضای داخلی دارند. فضای ورودی موزه شامل فضاهای فروشگاهی، رستوران و تالار سخنرانی ۱۹۵ نفر است. از لابی ورودی موزه، مجموعه ای از رمپ های شیب دار بازدیدکنندگان به سفر آهسته و تدریجی در فضای داخل ساختمان دعوت کرده که دید و منظرهایی به فضاهای نمایشگاهی موزه در امتداد مسیر دارند.

فضاهای نمایشگاهی موزه اشتاین هارت

تالار مرکزی شیشه ای موزه، فضاهای نمایشگاهی متعددی در برگرفته,

که در طول روز نورانی و درخشان شده، در حالی که سایر فضاهای نمایشگاهی موزه.

در محیط کنترل شده ای در جعبه چوبی محصور شده اند.

مسیر و سیرکولاسیون رمپ ها در طبقه دوم ادامه می یابد،

مکانی که بازدیدکنندگان می توانند از فضاهای نمایشگاهی به تراسی.

که به سمت باغ گیاهشناسی است قدم بگذارند.

پلکان های خارجی از تراس به میدان عمومی و ورودی باغ ها راه دارند.

طبقات بالاتر شامل کلاس های آزمایشگاهی و فضاها اداری است.

در ضلع شرقی، مجموعه ای از پل ها به فضاهای نگاهداری مجموعه ها در داخل فضای چوبی متصل شدند.