معماری فوتوریسم چیست ؟
معماری فوتوریسم یا آینده‌گرا، شکلی از معماری است که زیبایی‌شناختی‌های سنتی و اولیه را نپذیرفته و روش‌های نوینی را مطرح کرده است که دو موضوع اصلی آن عبارت است از: حرکت و ماشین. جنبش فوتوریسم از شور فرهنگی شکل گرفته که هدف دستیابی به حوزه‌های هنری تولید بوده و مفاهیم جدیدی از هنر را بر اساس «سرعت» بنیانگذاری کرده است چیزی که بخش اصلی زندگی مدرن تلقی شده‌اند. علاقه‌مندی معماران فوتوریسم وابسته به هر چیز جدیدی در رابطه با فنآوری است. نکته‌ی مهم دیگر این که هنرمندان معماری چنین جنبشی بسیار مصمم بودند که از گذشته فاصله بگیرند. برای دستیابی به این منظور، معماران معماری فوتوریسم پروژه‌ای را مطرح کردند که بایستی همه‌چیز در ساختمان‌سازی شهر جدید عالی و بی‌نقص باشد.با رهایی از گذشته، معماران فوتوریسم فنآوری‌های جدید را که به روز بود پیشتیبانی کردند. آن‌ها به دنبال مصالح جدید بودند که در طراحی‌های نوین به کار برده شود و از طریقی که در گذشته طراحی شدند اجتناب شود.
هنرمندان معماری فوتوریسم
یکی از بهترین هنرمندان معماری فوتوریسم و بهترین مجسمه‌سازان این مکتب موسوم به «اومبرتو بوچنی» است. در اولین تابلویی که وی به طور ویژه این سبک را نشان داده است با عنوان «شهر برمی‌خیزد» وی عشق وافر گروهی به پویایی و سپس علاقه‌مندی آن‌ها را به شهر مدرن نشان داده است. اسب بزرگی در حال دویدن است در حالی‌که چندیدن کارگر در تلاش مهار کردن آن هستند، تصویری که جدال بدوی بین انسانیت و جانور چارپا را نشان می‌دهد. اسب و فیگورهای انسانی محو و نامشخص هستند در حالی‌که دیگر اجزای نقاشی همانند ساختمان‌ها در پس‌زمینه و با دید واقع بینانه تری نقاشی شده‌اند.نئوفوتوریسم سبک معمارانه‌‌ای در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیستم است. این جنبش از معماری هایتک (معماری فنآوری برتر) تکامل یافته و سبب توسعه‌ی بسیاری از ایده‌ها و موضوعات مشابه شده است. به نظر می‌رسد که حرکتی از سبک ارتجاعی و مردد پست‌مدرنسیم و بیشتر رویکردی آرمانگرایانه به آینده بوده و هدف تجدیدنظر درباره‌ی زیبایی و عملکرد با توجه به رشد بی‌سابقه‌ی فضاهای شهری است.
سبک معماری فوتوریسم
سبک معماری فوتوریسم معماری محاسباتی برای رسیدن به سادگی و نشان دادن بی‌باکی و جسارت است، در این سبک کاربرد مصالحی نظیر آهن، شیشه، مقوا، بتن تقویت‌شده، چوب، آجر و سنگ معمول است که امکان سبکی و انعطاف‌پذیری را فراهم کرده است. سبک معماری فوتوریست از کاربرد خطوط افقی، اشکال مکعبی و هرمی اجتناب کرده و اشکالی را در نظر گرفته که نسبت به حساسیت‌های مدرن عجیب و غریب هستند. در چنین سبکی از معماری از اشکال بیضوی و خطوط مورب که نشانگر تغییر وتحرکند نسبت به خطوط افقی و عمودی استفاده شده است.این جنبش دارای ریشه‌هایی در میانه‌های قرن بیستم داشته و الهام گرفته شده از آثار معمارانی نظیر آلوار آتو و یورن اوتزان و همچنین معماران دانمارکی هنینگ لارسن و یورن اوتزان و دیگر پیشگامانی مانند باکمینستر فولر.
جنبش معماری فوتوریسم در ایتالیا
معماری فوتوریسم بخشی از جنبش هنری است که فوتوریسم نامیده شده و از ایتالیای اوایل قرن بیستم سرچشمه گرفته و بنیانگذار آن فیلیپو تی.مارینتی است. «آنتونیو سانت الیا» هنرمند ایتالیایی است که تعداد کمی از پلان‌های رویایی وی ساخته شدند. وی در قلب یک کلانشهری که تحت تحولات صنعتی و افزایش جمعیت فراوان بود آرمانشهری را متصور شد که شهر جدید نامیده شده و مملو از آسمانخراش‌های یکپارچه و به‌یادماندنی با پل‌ها و معابری است که سراسر آسمان را درنوردیده‌اند. وی می‌خواست شهر مدرنی داشته باشد که قابلیت زندگی و سازواره‌ی عملکردی داشته و از خطوط مستقیم، سرعت و پویایی شکل گرفته باشد و انسان و ماشین در قلب آن باشند.
بررسی نگرش معماری فوتوریسم یا آینده گرا
چنین معماری دیگر درباره‌ی سازماندهی اشکال با توجه به اصول پیشین نیست.
معماری فوتوریسم امکان تداوم تاریخی را با توجه به بازگشت به معماری گذشته نپذیرفته است. معماران فوتوریست با الزاماتی برای زندگی مدرن روبرو هستند که به هیچ‌وجه از اصول سنتی پیروی نکرده و به دنبال روشی برای پایه‌گذاری عقاید جدید و شهری نوین است. با رهایی از گذشته، معماران فوتوریسم فنآوری‌های جدید را که به روز بود پیشتیبانی کردند. آن‌ها به دنبال مصالح جدید بودند که در طراحی‌های نوین به کار برده شود و از طریقی که در گذشته طراحی شدند اجتناب شود. با هدف تداوم تمایل به نسل‌های آینده و اطمینان بخشی از این که هر چیزی بیش از یک نسل دوام نخواهد داشت.
مکتب معماری فوتوریسم یا فیوچریسم
مکتب معماری فوتوریسم همان‌طور که در پروژه‌ی «شهر جدید» سانت الیا نشان داده شد
بر اساس اصول حرکت در شهرهای معاصر مطرح شد.
در سال ۱۹۱۴ بیانه‌ای با عنوان معماری آینده‌گرا به سانتا‌الیا تقدیم شد
که در آن به جهان جدیدی در معماری اشاره شد
جایی که شهر پویا، پرانرژی، مدرن و بی‌نهایت وسیع است.
خیابان‌ها و میدان‌ها بایستی با این اصول سازگار شوند و فضاها در آسمان شکل بگیرند.
ایده‌های مکتب معماری فیوچریسم تا به روسیه گسترش یافت
و هنرمندانی نظیر ولادیمیر مایاکوفسکی و کازیمیر مالویچ را تحت تاثیر قرار داد.
