معماری رادیولوژی

ضوابط معماری رادیولوژی

رادیولوژی در ساده ترین روش کاربرد ایکس ری و رادیواکتیو برای تشخیص و درمان بیماری هاست. اتاق رادیولوژی بایستی به نحوی طرح ریزی شده باشد که فضای مناسب برای طراحی فضاهای اضافی مورد نیاز برای آماده سازی تجهیزات و پشتیبانی پرستاری وجود داشته باشد. در زمان تصمیم گیری درباره مکان یابی معماری رادیولوژی در تسهیلات مرکز درمانی عوامل متعددی بایستی در نظر گرفته شود. خدمات ارایه شده از لحاظ استراتژیکی بایستی به نحوی قرار گیرد که حداکثر بهره وری کاربری تامین شود. همان طور که فنآوری در حال پیشرفت مستمر است و روش های جدید برای تشخیص تصاویر در رادیولوژی توسعه یافته، ملاحظاتی بایستی مورد توجه قرار گیرد که از آن جمله اند نوسازی، توسعه و گسترش فضا و جایگزینی تجهیزات در آینده. فضاهای اداری و فضاهای پشتیبانی بایستی در مجاورت معماری رادیولوژی باشند.

اصول طراحی معماری رادیولوژی

در اصول طراحی معماری رادیولوژی ایده طراحی برای خدمات رادیولوژی قابل تقسیم بندی به دو استراتژی برنامه ریزی است: ایده ی هسته کاری مرکزی و ایده ی خوشه ای. هسته ی کاری مرکزی ایده آل برای خدماتی است که شامل دوازده یا تعداد کم تر اتاق تشخیص است که برای اهداف تخصصی و جامع در نظر گرفته شده است. چنین طراحی فضایی فشرده است و طی کردن مسافت برای دسترسی را برای بیماران و کارکنان به حداقل رسانده است. طراحی خوشه ای برای خدماتی است که شامل بیش از دوازده اتاق درمان است. در چنین طرحی فضاهای اصلی عبارتند از: رادیوگرافی، فلوروسکوپی، فضاهای مدیریتی پیرامون دو یا چند فضای پشتیبانی. در ایده های برنامه ریزی معماری رادیولوژی، مدیریت و پشتیبانی بایستی مرکزیت داشته باشند تا بهره وری فضا و کارکنان افزایش یابد.

پلان معماری رادیولوژی

در پلان معماری رادیولوژی فضای انتظار بیماران بایستی در مجاورت ورودی اصلی باشد تا دسترسی مستقیم به اتاق های درمان و رختکن وجود داشته باشد. فضای اتاق معاینه بایستی به نحوی باشد که معاینه بیماران به راحتی انجام گیرد و کارایی کارکنان تامین شود. مکان اتاق رادیولوژی که با حجم معاینه های زیادی همانند قفسه سینه، شکم، و سایر اندام هاست بایستی در مجاورت پذیرش و اتاق های انتظار باشد تا مسافتی که بیماران طی می کنند کاهش یابد و مسیریابی بیماران بهبود بخشد. اتاق هایی که دارای تجهیزاتی نظیر سونوگرافی و ام آر آی هستند و سایر اتاق های تشخیص که نیازمند فرایند تشخیص طولانی ترند بایستی دورتر از فضای پذیرش و اتاق انتظار در نظر گرفته شوند. اتاق کنترل برای هر پلان معماری فضای رادیولوژِ بایستی شامل تجهیزات مناسبی باشد و محفاظت از تابش لازم را برای تکنسین رادیولوژی فراهم آورد.

استانداردهای معماری رادیولوژی

– اتاق کنترل فضای رادیولوژی بایستی در محل مناسبی قرار گیرد تا تکنسین بتواند بیمار را در موقعیت معاینه و کنترل برای عکسبرداری به طور همزمان مشاهده کند.

– اتاق کنترل فضای رادیولوژی بایستی اجازه ی مشاهده بیمار را توسط پنجره زمانی که میز در موقعیت عمودی ۹۰ درجه و همچنین در حالت افقی است داشته باشد.

– فضاهای وسیع تر در پلان معماری رادیولوژی برای طراحی قفسه های نگهدارای تجهیزات در نظر گرفته شده است.

– پارتیشن های معماری داخلی رادیولوژی بایستی به صورت تخته های گچی بر روی تیرهای فلزی باشد.

– پارتیشن های دفاتر فیزیوتراپی، اتاق های معاینه و اتاق های تشخیص بایستی با عایق های صوتی طراحی شود.

– اتاق کنترل فضای رادیولوژی بایستی بدون درب طراحی شود.

– پارتیشن ها، پنجره ها و درب های پیرامون اتاق رادیولوژی، سی تی اسکن، و فیزیوتراپی مجهز به درب های ضد تابش ایکس بایستی باشند.

راهنمای اجرای معماری رادیولوژی

در معماری رادیولوژی فضاها عبارتند از اتاق معاینه، اتاق های تشخیص، اتاق کنترل، سرویس بهداشتی، دفاتر اداری، اتاق های جلسات، اتاق های رادیولوژی یا رادیوگرافی و نوع پارتیشن ها، کفپوش، درب ها و عایق های صوتی بایستی طبق مقرارات معماری ساختمان اجرا شوند.