معماری خیابانی چیست
مهم ترین سبک های تاثیرگذار در معماری خیابان ایران عبارتند از سبک اصفهان و سبک تهران. در سبک اصفهان، خیابان به مفهوم ایرانی خود یعنی «گلزار و گذری که از میان باغچه ها و درختان در طول و عرض خیابان کشیده می شود»، چهارباغ «اصیل ترین و جامع ترین» مفهومی است که در ایران مطرح شده است. خیابان در سبک تهران به مفهوم نواری وسیع، طولانی، عریض، مستقیم و یکنواخت می باشد که بدون توجه به محیط پیرامون و خصوصیات «اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، اقلیمی»، شهر به صورت تقلیدی و صرفا جهت توزیع کالا و سرمایه شکل گرفته است. در دوره قاجاریه مفهوم خیابان گردشی، تفریحی اصیل ایرانی (چهارباغ) به فراموشی سپرده شد و تقلیدی شد از مفهوم این نوع خیابان ها در اروپا که در قالب خیابان لاله زار متجلی شده و در دوره پهلوی دوم مفهوم چهارباغ به نام بلوار از غرب تقلید شد.