معماری خورشیدی چیست؟
معماری خورشیدی سازه هایی است که انرژی خود را تولید می کنند و با آرایه های فتوولتائیک به روش های خلاقانه ای ترکیب شدند. در سال ۲۰۱۷ سانفرانسیسکو اولین شهر در ایالات متحده شد که کاربرد پانل های خورشیدی را در ساخت بناهای مسکونی و تجاری که ارتفاعی کم تر از دو طبقه دارند اجباری کرد. پانل های خورشیدی سطوح آبی رنگ و بزرگی است که عموما سطح بام را می پوشانند و معماران سعی دارند که روش های خلاق را با چنین مزارع انرژی کوچکی و معماری بناها ترکیب کنند. این سبک بسیار معمول است و طراحان سعی دارند که فراتر از مرزهای زیبایی شناختی رفته- به ویژه در حوزه هایی که چالش های طراحی در قوانین و مقرارت ساختمانی تحمیل می شوند. نوآوری های فنآوری در سازنده های پانل های خورشیدی سبب شده تا به کشف مصالح جدید در نمونه های معماری خورشیدی برسند.
نمونه های معماری خورشیدی
مرکز آموزش پیشرفته در مونت سیرنس.
هرم علوم در باغ های گیاهشناسی دنور.
مرکز تسهیلات انرژی دانشگاه استنفورد.
دانشگاه بریتیش کلمبیا مرکزی برای تحقیقات تعاملی بر روی پایداری.
اداره ی مرکزی اپل.
آسمانخراش ملبورن.
اداره مرکزی ملبورن.
کارخانه گیگا تسلا.
مدرسه بین المللی کپنهاگ.
معماری خورشیدی در بناهای سنتی ایرانی
در معماری خورشیدی در معماری سنتی ایرانی بام ساختمان ها گنبدی شکل یا طاقی است برای سه منظور، جریان یافتن باد در شهر و جلوگیری از گردباد در بین ساختمان ها، جلوگیری ازروش هایی که از فرسایش مصالح کاسته و سبب افزایش طول عمر بناها شده، و روش هایی که به جریان یافتن وزش باد در فضاهای داخلی کمک می کند. در نهایت، درتابستان، پرتوهای خورشید به طور عمود بر روی سطوح صاف و هموار می تابد،اما در گنبدها و طاق ها، آن ها زاویه دار تابیده و به سبب شکلی که دارند بخشی از بام همیشه در سایه است در نتیجه، جذب گرمایش همیشه کاهش یافته است. برای تامین آسایش حرارتی برای ساکنان در تابستان های گرم و خشک روش های متنوعی در مساکن سنتی به کار گرفته شده است، به طور مثال، بادگیرها، حیاط های مرکزی و تقسیمات فصلی.
