معماری لویی کان

تاریخچه زندگی لویی کان

لویی کان از سال ۱۹۵۷ تا زمان مرگ،‌ وی استاد معماری دانشگاه طراحی پنسیلوانیا بود. او سبکی را بنیان نهاد که به یادماندنی و منسجم است، ‌ساختمان‌های سنگین وی در بیشتر بخش‌ها وزن و مصالح خود را پنهان نمی‌کنند. بسیاری از آثار وی که فراتر از سبک مدرن هستند و بیشتر آثار وی ساخته نشده‌اند و در حد اندیشه‌ های فلسفی باقی مانده‌اند. وی همچنین مدال طلای AIA و مدال طلای RIBA را از آن خود کرده است.
از سال ۱۹۲۰-۱۹۲۴ تحصیل در رشته معماری در دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا.
از سال۱۹۴۷-۱۹۵۷ تدریس در دانشگاه ییل.
از سال ۱۹۵۰-۱۹۵۱ به روم رفت و بر روی معماری روم تحقیق کرد.
از سال ۱۹۵۷-۱۹۶۱ تدریس در دانشگاه پنسیلوانیا.

افتخارات لویی کان

اجرای اولین ساختمان‌ های کان از سال ۱۹۲۵ آغاز شد و تا اوسط دهه ۵۰ چندین اثر وی در آمریکا و حتی در جهان شناخته شد. در آثار کان تجربیات معماری مدرن، الهامات از کلاسیسم یونان و معماری قرون وسطی و معماری اسلامی دیده می‌شود. کارهای معماری لویی کان از طریق پنج اصل ثابت قابل تشخیص است: ۱- احساس ترکیب در کل بنا ۲- استفاده از مواد و مصالح ساختمانی متناسب با طبیعت آن‌ها ۳- احساس فضای معماری به عنوان هدف اصلی ۴- اهمیت نور به منزله بخشی از طرح ۵- تناسب‌ ها و ارتباط‌ های معمارانه.
در کارهای فلسفی وی نیز چهار عنوان مد نظر بوده است:
۱- سکوت و نور.
۲- احساسات انسانی.
۳- احساس مکانی.
۴- نهادهای اعتقادی انسان.

جوایز لویی کان

لویی کان در سال ۱۹۵۳ در موسسه آمریکایی معماری آمریکا (AIA) عضو هیئت تحریریه و در سال ۱۹۶۴ عضو موسسه ملی هنر و نامه شد. به کان در سال ۱۹۶۴ مدال فرانک پی. براون اهدا شد و در سال ۱۹۶۵ به آکادمی ملی طراحی به عنوان دانشیار انتخاب شد. وی عضو انجمن آکادمی هنر و علوم آمریکایی در سال ۱۹۶۸ بود و مدال طلای AIA، بالاترین جایزه AIA را در سال ۱۹۷۱، و مدال طلای سلطنتی توسط RIBA در سال به وی ۱۹۷۲ اهدا کردند.