معماری آلوارو سیزا

تاریخچه زندگی آلوارو سیزا

سیزا مدرس در دانشگاه پورتو از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۹ بود و علاوه بر آن به عنوان استاد مهمان در دانشگاه‌های هارواد، دانشگاه لس پنسیلوانیا،‌ دانشگاه لس‌اند در پوگوتا و پلی‌تکنیک لوزان به تدریس پرداخت. وی زمان تدریس در دانشگاه پورتو از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۸ با معمارفرناندو تاوورا Fernando Távora همکاری داشت که وی نیز از اساتید همین دانشگاه بود. از دیگر معمارانی که آلوارو سیزا با آن‌ها همکاری داشت عبارتند از Eduardo Souto de Mouran در نمایشگاه پرتغال در سال ۱۹۹۸ در لیزبون و نمایشگاه ۲۰۰۰ در هانوفر و همچنین غرفه مارپیچ در سال ۲۰۰۵. آثار سیزا اغلب به عنوان آثار «شاعرانه مدرنسیم» شناخته شده است وی همچنین به نشر آثاری در لوئیس بارگان کمک کرده است.

افتخارات آلوارو سیزا

از اواسط دهه ۱۹۷۰، سیزا طراحی‌ های متعددی را برای مسکن‌ها، استخر‌های عمومی و دانشگاه‌ها انجام داده است. بین سال‌های ۱۹۹۵ و ۲۰۰۹، سیزا موزه معماری را در جزیره Hombroich با همکاری Rudolf Finsterwalder طراحی کرده است. از کارهای اخیر وی می‌توان به بازسازی آثار تاریخ و میراث فرهنگی در سانتیاگو در جزیره Cape Verdeاشاره کرد. پس از برنده شدن در مسابقه بین‌المللی در سال ۲۰۱۰، سیزا، دروازه ورودی و مرکز اقامتی برای توریست‌ها در شهر الحمرا در سال ۲۰۱۴ را طراحی کرد و به اتمام رساند. در سال ۲۰۱۴ سیزا تصمیم گرفت که بخش بزرگی از آرشیو معماری خود را به مرکز معماری کانادا CCA اهدا کند.

جوایز آلوارو سیزا

برخی از آثار وی عبارتند از:
ساختمان بنیاد کامارگو ۲۰۰۸
خانه آرماندو پاسوس۲۰۰۵
مجموعه ورزشی لیوبرگات۲۰۰۵
گالری سرپنتین ۲۰۰۵
کلیسای ماکرو کاواناسس۱۹۹۶

جوایز
آلورا سیزا برنده جایزه پریتزکر در سال ۱۹۹۲ است.