معماری روکوکو چیست ؟
روکوکو در قرن هجدهم در پاریس توسعه یافت و اغلب با دکوراسیون داخلی همراه نور و تزیینات و با استفاده از صفحات دالبر شده و منحنی های سی شکل و کتیبه‌ها، تزیین یافته است. استفاده از اشکال منحنی و گرد تنها به نما در سبک معماری روکوکو محدود نمی‌شد بلکه منحنی در پلان ها نیز به کار گرفته شده است. از جمله بیضی ها و دوایر استفاده شده در کلیسایی طراحی شده توسط نویمان. سبک معماری روکوکو ابتدا در هنرهای تزئینی و طراحی داخلی مطرح شد و سپس در رشته های معماری ، پیکر‌سازی، طراحی تئاتر، نقاشی و موسیقی گسترش یافت.
تفاوت معماری روکوکو با باروک
سبک باروک در اوایل قرن هفدهم توسعه یافت. مشخصه‌ی بارز این سیاق تزیینات بسیار در جزییات و معماری فضا بود. معماری این دوره از موتیف های کلاسیک الهام گرفته و آن‌ها را برای ایجاد حسی نمایشی ترکیب می‌کردند. در این سبک شیوه غول آسای ستون سازی و موتیف های جدید و شبه سنتوری‌ها پدید آمد و سبک باروک به ویژه در مشارکت با چالش‌های موجود بین کلیسای کاتولیک در مبارزه با اصلاحات و معماری کاخ اروپایی ماهیتی بارز یافت. معماری روکوکو نسخه‌ی سبک‌تر، باشکوه‌تر و در عین حال دقیق‌تر از معماری باروک بود که از جمله تفاوت های آن عبارت است از تقارن زیرا سبک روکوکو به عدم تقارن در فرم‌ها تاکید دارد در حالی که باروک مخالف با آن بود. معماری باروکی بیشتر با موضوعات مذهبی همراه بود درحال ی‌که معماری روکوکو قرن هجدهم سکولارتر بوده است. از دیگر مشخصات این سبک، منحنی‌ها، دکوراسیون های متنوع و رنگ‌های کمرنگ و پریده است.
سبک معماری روکوکو در مبلمان
در قرون هجدهم با ظهور سبک معماری روکوکو در واکنش به سبک باروک، معماری سرزنده و شوخ طبعی در طراحی داخلی و آثار تزئینی خلق شد. در فرانسه کلمه‌ی سالن به معنای «اتاق نشیمن» است و سالن های روکوکو به اتاق های مرکزی گفته می‌شود که به سبک روکوکو طراحی و تبدیل به فضایی برای سرگرم کردن میهمان و دعوت آن‌ها برای صحبت در نظر گرفته شده است. جزییات فراوان، نقوش پیچیده، آثار طراحی مارپیچ، نامتقارن بودن، پالت‌های رنگی طلایی و پاستل با رنگ مایه های روشن از ویژگی‌های طراحی داخلی سالن هاست. مبلمان در دوره‌ی روکوکو از لحاظ وزن بسیار سبک‌تر بوده به نحوی که به راحتی برای دور هم چیدن مناسب است. مبلمان در عصر روکوکو بی‌پیرایه و ساده طراحی شده به نحوی که تطبیق پذیر برای هر فضایی است و به سبب سبکی، تنوع و مختلط شدن توسط طبقه اشراف مورد توجه واقع شده است.
تاثیر تزیینات معماری روکوکو خانه
درب و پنجره‌ها از مهم‌ترین مشخصه های تزئینات در معماری خانه‌ی باروک و روکوکو هستند. در این دوره، شاخص های مهم در تزيئن درب‌ها، سنتوری است و سنتوری گرد یا تیزه دار که دارای جزئیاتی نظیر پایه شکسته یا کاکل است و اغلب با مجسمه تزيئن شده است. انواع جدید حاشیه های دور به ویژه نوارهای حاشیه ای با بلوک های متناوب و برجسته در این دوره رواج یافت. در دوره‌ی معماری روکوکو ، برجستگی درها به یکی از تزئینات برای آراستن سطوح داخلی تبدیل شد.
آثار معروف معماری روکوکو
کاخ آمالینبرگ.
کلیسای سنت جان نپموک که بیشتر به نام کلیسای آسام معروف است .
کاخ کاترین در روسیه.
صومعه اوتنبرگ .
قصر لیندرهاف .
کاخ شارلوتنبرگ در آلمان.
منحنی‌های سینوسی شکل بر روی منارک‌ها معمولا دارای سبک معماری روکوکو هستند.
و اغلب تفسیری از احیای مجدد موتیف های کلاسیک اند.
برج منارک دار کلیسای شهر «گراتس» دارای یک ساعت و بازشو های کرکره‌ای است.
که امکان خروج صدا از محفظه زنگ فراهم کرده است.
ویژگی های مکتب معماری روکوکو
در اواخر دوره روکوکو، سنتوری‌ها با جزئیات بسیار تزئین و آراسته شدند و اشکال جدید پنجره، مانند چشم گاو نر بیضی شکل و انواع جدید حاشیه تزئینی از جمله مصالح بنایی روستاوارانه، نوارهای تزئینی و سنگ تاج متداول شدند.پلکان های تزیینی با بالسترهای رایج این دوره که شامل نقوش مارپیچی و ستون های مینیاتوری هستند در این دوره بسیار رواج یافت.تزئینات فراوان، اشکال نامتقارن، پالت رنگ‌های پاستلی، خطوط منحنی یا مارپیچ و استفاده از چوب ماهون که رنگی قهوه‌ای قرمز رنگ دارد از مشخصه‌های کلیدی معماری روکوکو ست .هنر روکوکو در برگیرنده‌ی مضامینی نظیر عشق، اسطوره های کلاسیک، شوخ طبعی و سرزندگی است.در تزئینات داخلی عصر روکوکو از خطوط منحنی اشکال صدفی رنگ‌های صورتی آبی و سبز روشن به وفور استفاده شده است.
