پروژه آسمان خراش های رنگی
ایده ی آسمان خراش های رنگی
دفتر معماری هلندی UNStudio راه حلی را برای «غیر همگنی فاقد شخصیت و سرد» آسمان خراش ها در بسیاری از شهرهای آسیایی ارایه کرده است که عبارتند از ایده ی آسمان خراش های رنگی : افزودن رنگ و نقوش به نماهای بیرونی. شرکت مستقر در آمستردام، دوبلوک اصلی شهری در دئگو، چهارمین شهر بزرگ کره جنوبی، را با افزودن الگوهای دیجیتالی بر روی نمای بیش از ۲۰ آسمانخراش کاملا متحول ساخته است. چنین ایده ای برای آسمانخراش های رنگی، تعیین رنگ ها برای شناسایی حوزه هایی خاص در بلوک هاست، ایده ی آسمانخراش هاهمچنین سبب شده تا هر یک از ساکنان ساختمان هویت منحصر به فرد خود را حفظ کند. افزودن رنگ نه تنها هویت معماری ساختمان را تقویت کرده بلکه هویت مثبتی را در جامعه پایه گذاری کرده است.
هدف آسمان خراش های رنگی
هدف آسمان خراش های رنگی ارایه ی فرصتی برای توسعه ی پیشنهادی و طرحی «تحقیقاتی، مقرون به صرفه و مبتنی بر سلامت ساکنان» است که می توانست مدل جدیدی برای معماری برج ها در کره ی جنوبی باشد. بنابر گفته ی طراحان، آپارتمان های بلند مرتبه از محبوب ترین نوع مسکن در کشور کره است، بنابراین پیدا کردن راهی برای تقویت چنین بناهایی از نگرانی های مهم برای کشور است.این پروژه توسط شرکت توسعه دهنده ی املاک «هیوندایی» به کار افتاده شرکتی که در سراسر کره ی جنوبی مجتمع برج هایی را ساخته است و از آن جمله اند مجتمع پارک مارینا در بوسان طراحی شده توسط دانیل لیبنسکیند. همان طور که برای برج های سراسر آسیا متداول است، توسعه ی املاک در مراکز شهری مانند هنگ کنگ تا شهرهای جدید نظیر سانگ دو، نزدیک سئول، عبارتند از بلوک های ۳۰ طبقه که همگی دارای نماهای همگنی هستند.
مشخصات آسمان خراش های رنگی
مشخصات آسمان خراش های رنگی عبارت است از.
انتخاب سامانه ی دورنگی متمایز، یک رنگ برای هر دو بلوک شهری.
اولی از «ماتریسی» با نوارهای افقی ساخته شده است که برای قاب گرفتن متمایز هر پنجره، درب و بالکن به است.
دومی روشی مشابه اما استفاده از نوارهای مورب رنگی است. نماهای جدید با محوطه سازی ترکیب شده است.
که توسط دفتر Lodewijk Baljon طراحی و حیاط خلوت های اشتراکی در فضاهای پیرامون ساختمان ها است.
که از آن جمله اند فضاهای بزرگ گیاهان سبز، مسیر دومیدانی ۴۰۰ متری، آبنماها و مسیر پیاده روی.
