معماری شیشه ای چیست ؟
جام شیشه‌ای یکی از فنآوری‌های خلاقانه در تاریخ بشر است که برای فراهم آوردن آسایش در فضاهای بسته طراحی شده است. نماهای معماری شیشه ای با توسعه و پیشرفت در سامانه‌های سرمایش و گرمایش امکان پذیر شد در غیر این صورت ساختمان‌های مدرن غیر قابل سکونت بودند. پیامد چنین ابتکاری این است که معماران خود را مصون از هر نوع موانع محیط زیستی در طراحی ساختمان‌ها آزاد گذاشتند. این موضوع بسیار انتقادی بوده است از آنجایی که معماران از پیروی برخی از اصول اولیه‌ی فیزیکی در فرایند معماری صرف‌نظر کردند و این امر سبب شد که علی رغم نماهای زیبای بیرونی، مساله‌ی آسایش و مصرف بهینه انرژی در فضای داخلی به وجود آید. در یکی از ساختمان‌های سبُکی که لوکوربوزیه در سال ۱۹۸۴ برای افراد مسن و بازنشسته طراحی کرده نمای جنوبی غربی کاملا معماری شیشه ای است و پوسته‌ی ساختمان به واسطه‌ی مصالح شیشه، حداقل غشا بین فضای داخلی و خارجی تعریف کرده است.
معماری شیشه ای خانه
شیشه همچنین به عنوان جوهر اصلی معماری مدرن تلقی شده است که قادر به اتصال انسان با طبیعت و تغییر، تحول و دگرگونی معمارانه‌ای در رابطه با چگونگی درک محیط پیرامون است. خانه‌ی فارنزورث نمونه‌ی اختصار شده از ایده‌ی میس وندروهه در رابطه با کاربرد معماری شیشه ای است و به نوعی مدرن، تجربه‌ای برای گذر از محدودیت هاست. فیلیپ جانسون ، یکی دیگر از افراد خلاق در استفاده از شیشه است که در خانه‌ی شیشه‌ای با پیوند با طبیعت پیرامون فضای برون و درون را یکی کرده است. کاربرد شیشه و ذات شفاف بودن آن هارمونی دقیق و ماهرانه‌ای از سازه‌های مدرن عاری از تزیینات و لندسکیپ پیرامون است. دیوارهای شیشه‌ای از کف تا سقف اجازه‌ی داده که محیط سبز بیرونی مرزهای بصری فضای داخلی باشند. امروز، خلاقیت در فنآوری شیشه سبب شده است که توانایی های بالقو‌ه‌ای در معماری و مهندسی خانه‌های به وجود آید.
سبک معماری شیشه ای فیلیپ جانسون
خانه شیشه ای در سال ۱۹۴۹ در شهر نیوکنن ایالت کانتیکات ساخته شده و معماری است که بر روی قطعه زمین بزرگی به وسعت پنج هکتار واقع شده است. خانه‌ی شیشه‌ای با ابعاد ۵۵ فوت طول و ۳۳ فوت عرض و مساحت کل ۱۸۱۵ مترمربع، نه تنها به عنوان یک خانه‌ی ییلاقی برای معمار طراحی شده بلکه فرومی برای بحث در زمینه‌ی ایده‌های معمارانه است. سبک معماری شیشه ای خانه در بهترین نحو در تمامیت خود قابل درک است. حجم خانه‌ی شیشه‌ای دارای گوشه های راستی است که برای آن هیچ نمای خاصی تعریف نشده و به سبک کلاسیسم خالص و پناهگاهی مطلوب در برابر شرایط آب و هوایی خاص است. فلیپ جانسون در طراحی خانه‌ی شیشه‌ای که برعکس لوکوربوزیه و میس ون‌درروهه که ضد طبیعت بودند همانند فرانک لوید رایت سازگار با طبیعت طراحی کرده است، به این معنا که عاشق مراتع و مزارع سبز بوده است.
کاربرد بلوک در معماری شیشه ای
بلوک شیشه‌ای که به عنوان آجر شیشه‌ای معروف شده عنصر معمارانه‌ای است که از شیشه ساخته شده و برای فضاهایی به کار رفته که ضرورت موانع بصری و حریم خصوصی الزامی است در حالی که نیاز به ورود نور فراوان است. به طور مثال، پارکینگ‌های زیرزمینی، سرویس‌های بهداشتی و استخرها‌ی عمومی. بلوک های معماری شیشه ای در اوایل دهه‌‌ی ۱۹۰۰ برای تامین نور طبیعی در کارخانه‌های صنعتی رواج یافتند. بلوک‌های آجری هم برای دیوار و هم کف استفاده شده، بلوک‌های شیشه‌ای برای کف معمولا به صورت یک قطعه‌ی یکپارچه ی منفرد تشکیل شده و این بلوک ها عموما در شبکه های بتنی تقویت شده یا قالب های فلزی ساخته شده‌اند. این بلوک ها مختص دیوار نبایستی برای کفپوش استفاده شوند.
تاثیر معماری شیشه ای مدرن بر جهان
پس از این‌که جنگ جهانی دوم به پایان رسید، معماران به فعالیت وا داشته شدند تا در بافت پویا و پرانرژی تغییرات آشفته در فنآوری، سیستم سرمایشی و گرمایشی پیشرفته بیش از بیش موثر عمل کرده و در صنعت فرایند جدیدی برای تولید شیشه های ارزان و زیبا در معماری شیشه ای به راه افتاد. تمامی این عوامل با میراث های فرهنگی ترکیب شده و به طور غیرقابل اجتنابی تبدیل به کاربرد شیشه به عنوان مصالح خاصی در نمای ساختمان به خصوص در ساختمان های تجاری شد علی رغم کارایی حرارتی اندک. شیشه بیان و تجلی عصر مدرن صنعتی بوده است و بنا بر باورهای میس ون درروهه،ساختمان بایستی نشانی روشن و واضح از زمان باشد آسمان خراش هایی که توسط میس ون درروهه ساخته شدند نتیجه‌ی نوآوری های پیشگام در فنآوری مصالح بوده است که روش استانداردی از ساخت نما در بسیاری از سازه‌های تجاری عصر مدرن است.
معماری شیشه ای سقف میس وندروهه
میس ون درروهه به خاطر جمله‌ی «کم‌تر بیشتر است» معروف است.
همچنین پیشرو در کاربرد بیش ازاندازه شیشه در ساختمان‌هاست.
آثار میس ون درروهه سطح جدیدی از سادگی و شفافیت را معرفی کرده است.
ساختمان‌هایش اغلب به سبب تاکید آن‌ها بر روی سازه‌ی فلز و پوشش شیشه‌ای.
مرجعی از «پوسته-و-استخوان» است. معماری شیشه ای در آثار بسیاری از معماران مدرن دیده شده.
و یکی از ویژگی های معمارانه‌ی اولیه مدرن است که در آثار میس ون درروهه به خوبی شاخص شده است.
یکی از فلسفه های بنیادی میس ون‌دروره برای کاربرد شیشه، خلق فضای سیال است.
وی بر این باور است که معماری بایستی دربرگیرنده‌ی فضای سیال پیوسته‌ای باشد.
که در آن مرز بین فضای داخلی و خارجی محو شده است.
کاربرد شیشه برای برآوردن چنین ایده‌ای و تعریف فضاهای آزاد.
و بدون ستون و محصور شده با شیشه صدق کرده است.
