پارک قبرستان یادبود درختان گیلاس
معمار Crusaders SantosArquitectis
مکان جاردیم انجلا، برزیل
سال ۲۰۱۸
مساحت ۳۰۰ هزار مترمربع

ایده پارک

کریسا سانتوس اعجاب منحصر به فردی درباره پروژه های در حال توسعه ای دارد که متمرکز بر معماری عصبی (نورو آرکیتکچر) است؛ به این معنا که از علم برای خلق پروژه ها استفاده کرده است، تا ادراک و احساسات را تحت تاثیر قرار دهد، به ویژه احساسات و عواطف کاربران را تحت تاثیر قرار دهد، آگاهی آن ها را افزایش دهد و تاثیرات معماری بر روی ذهن و رفتار انسان ها بفهمد. یکی از مثال ها درباره این پروژه ها، پارک قبرستان یادبود درختان گیلاس با مساحت ۳۰۰ هزار مترمربع است، معماری که دربرگیرنده طبیعت در همزیستی کامل است، همچنین پیوند و تعامل انسان با حواس غریزی است به منظور پایه نهادن غم و اندوه به روش طبیعی است، و از طریق هم حسی با طبیعت است. همچنین از معماری پارامتریک برای برخی از سازه ها استفاده شده است، علاوه بر این از محیط زیست های بیرونی استفاده شده است.

استعاره عناصر معماری پارک

پارک قبرستان یادبود درختان گیلاس گالری در هوای باز با مجسمه هاست، آثار هنری و چیدمان های هنری که سازگار با سایت تعریف شده است. علاوه بریادگیری ابعاد معنوی و مذهبی، از روانپزشکان ، کارشناسان پزشکی، روانشناسان برای درک اندوه و غم استفاده شده است؛ به این منظور ازافراد بسیاری پرسیده شده است که در زمان سوگواری چه فرایندی در رفتار و مراسم طی می شود: خوشامدگویی، سیالیت، گذار ، تغییر و تحول. در تجربه ای که متافیزیک منتقل می کند، کریسا از عناصر غیرمعمولی استفاده کرده است که از آن جمله اند دروازه ورودی، سازه پارامتریک که مرجعی از حرکت و پرواز در سایت و مکان مقدس اشاره دارد. چمن ها استعاره ای از روح در حال صعود به آسمان است، چنین معماری بیانگر معنای آزادی و ورود و خروج بازدیدکنندگان است.

مصالح و فرم المان

یکی از المان های سمبولیک پارک، مربع ازلی و جاودان است که از مقاطع متفاوتی از مصالح فلزی در حرکت اسپیرالی ساخته شده است، که بازگوی فازهای مختلف زندگی است: تولد، کودکی،بلوغ، بزرگسالی، تولد اولاد، فوت است.منحنی فرم های فلزی بیانگر چنین فصولی از زندگی و بازگوکننده مکان محبتی که قلمروی ابدی اتحاد و همبستگی است.