معماری خردگرا چیست؟
معماری خردگرا جنبشی در معماری معاصر است که توسط آلدوروسی در نیمه ی قرن بیستم پایه گذاری شد و به دنبال خردگراترین راه حل های ممکن برای مسایل طراحی است که جنبه های عملکردگرایی نظیر مسایل فلسفی، سیاسی،اجتماعی،اقتصادی،سبک شناسی و سمبل گرایی را در برگرفته و مرتبط به نظم و سازماندهی منطقی شهرها و گونه های معمارانه است. معماری خردگرا بر پایه ی کهن ترین نظریه ی معماری ویتروویوس است و این فرمول در قرارداد های معماری عهد رنسانس توسعه یافت.در واقع این سبک واکنشی نسبت به تاریخ گرایی را بیان کرده و در تضاد با جنبش هنر نو و اکسپرسیونیسم است. ایدئولوژی روساخت سبک خردگرا از سوسیالیسم انسانی دیرباور معماری لودویگ میس ون در روهه تا کمونیسم هانس میر را شامل شده است. باور بر داشتن جامعه ای برتر در جهانی برتر که درخواستی برای برانگیختن نیروهای پایه برای رسیدن به معماری برتر است.
استانداردهای معماری خردگرا نئوکلاسیک
استانداردهای معماری خردگرا نئوکلاسیک عبارت است از,ایده ی برنامه ریزی شهری، معماری و طراحی صنعتی به عنوان ابزاری برای پرورش پیشرفت اجتماعی و آموزش دموکراتیک. طراحی فقط برای کنجکاوی و جستجوی فردی برای فرم نیست بلکه به عنوان فعالیت اجتماعی و اخلاقی است.حداکثر سود اقتصادی را بهره مند شدن که به کاربرد زمین اختصاص دارد تا ساختمان به تنهایی. کاربرد منطقی از قطعات زمین، روش های ساختمان سازی ارزان قیمت، مینیمالی کردن نقشه ی ساختمان، داشتن زبان رسمی و عاری از تزئین.ارجاع اصولی و قاعده دار، استانداردسازی و پیش سازی برای تمامی سطوح طراحی محیط زیستی از برنامه ریزی شهری تا طراحی صنعتی.اولویت دادن به برنامه ریزی شهری تا معماری. برای کمبود جدی مسکن، راه حل هایی در مقیاس بزرگ به نظر مهم تر عملکردهای فردی است.منطق فرم معماری،فرم به عنوان هویت منطقی که به طور کامل منطقی است.
نقش معماری خردگرا در شهرسازی
این سبک نظریه ی معماری خردگرا رنسانسی و روشنگری کلاسیسم و تفکرات دهه ی ۱۹۲۰ است که معماری را به عنوان علم منحصر به فردی تلقی کرده و شامل قوانین طبیعی و مشروعیت رسمی آن است.چنین قوانین طبیعی از طریق مطالعه ی انواع شهرهاست: شهر به عنوان مکان تاریخی و انواع عناصر اصلی معماری که از لحاظ تاریخی تغییرناپذیرند. سیام (کنگره ی بین المللی معماری مدرن) که به «قلب شهر» اختصاص داشته و در سال ۱۹۲۸ در ساراز سوئیس بنیاد نهاده شد و نگرش آن درباره ی محیط شهری است.
آثار معماری خردگرا
ساختمان آپارتمانی در گالارات، میلان اثر آلدروسی، ۱۹۶۹.
ساختمان توربین سازی آ ا گ، برلین اثر بهرنس، ۱۹۰۸.
طرح برج شیکاگو تریبیون،اثر گروپیوس، سال ۱۹۲۲.
ویلا استین دومونزی، لوکوربوزیه، ۱۹۷۲.
خانه ی اشتاینر در وین، اثر آدولف لوس، ۱۹۱۰.
