علاقه معماران به آثار موندریان

چرا معماران به آثار موندریان میل و علاقه دارند؟

در سال ۱۹۲۰، هنرمند هلندی، پیت موندریان، شطرنج های مشکی که با رنگ های پایه پر شده طراحی کرد. با حرکتی فراتر از جهان پیرامون خویش وی زبان خطوط و مستطیل ها را ساده تر ساخت و معروف شد به دی استایل نئوپلاستیسیزم که جنبشی در رنگ و فرم است. بوم ها با بلوک های زرد، قرمز و آبی از مهم ترین آثار دی استایل اوایل قرن ۱۹۰۰شدند. هنوز پس از گذشت یک قرن نقاشی های موندریان الهام بخش معماران سراسر جهان شده است.

چه چیز درباره کشفیات فضایی آثار موندریان مهم است ؟

اولین نمونه معماری سازگاری یافته با آثار موندریان ، خانه ی گریت ریتولد برای شرودر و فرزندش در اوترخت، هلند است. خانه ی شرودر ساخته شده بین سال های ۱۹۲۳ و ۱۹۲۴ صفحات رنگی و شبکه ی شطرنجی موندریان به نحوی فضاهای چوبی و لوله های فولادی قرمز، آبی و زرد رنگ و قاب های متحرک سقف، پنجره ها و دیوارها را پوشانده اند. دیوارهای داخلی خانه دارای سازه های نگاهدارنده نیست این امر سبب شده تا فضای داخلی به صورت ترکیبی از صفحات شناور و منعطف عمل کند.همراه هر کیفیت سازه یا تکنیک ساختی، زبان آبستره موندریان انگیزه برای اکتشافات فضایی در معماران به وجود آورده است. دیدگاه هنرمند درباره حالت پلاستیکی و منعطف ساختمان به وی اجاره داده تا ایده تقلیل یافته ی معماری به عنوان توده را جستجو کند و در عوض به عنوان چارچوب پویایی متصل به اشکال و ریتم زندگی در نظر داشته باشد.

معمارانی که از آثار موندریان تاثیر پذیرفتند  

در سال ۱۹۲۶، معمار و هنرمند تئو ون دزبرگ- معاصر ریتولد و موندریان- در اثر the Café L’Aubett.
در سال ۱۹۱۷، میس ون در روهه در اثر پاویون بارسلونا.
در سال ۱۹۵۲ و ۱۹۵۷، لوکوربوزیه در دو اثر.
‏ utopia Unite d’Habitiation and Pavilion Le Corbusier.
در سال ۱۹۵۵، ریچارد میر در اثر City Hall of the Hague Netherlands.