معماری ویکتوریایی

معماری ویکتوریایی چیست ؟

عصر معماری ویکتوریایی تلفیقی از مجموعه سبک‌ های معماری احیایی در سال‌ های میانه و اواخر قرن نوزدهم است که در دوره‌ی ملکه‌ ی ویکتوریا در سال‌های ۱۸۳۷ تا ۱۹۰۱ ظهور یافت. سبک‌ های تلفیقی این دوره شامل سبک‌ های تاریخی گلچین‌ شده‌ی اروپایی است که از خاورمیانه و آسیا تاثیر پذیرفته است. اگرچه فنآوری نوین سبب خلاقیت در دوره ویکتوریا شده اما نوستالژی از ویژگی‌ های شاخص آن است زیرا از آثار گذشته الهام‌ و عاریه گرفته شده است. احیای سبک کلاسیک و تجدید حیات یونان پس از به تخت‌ نشستن ملکه‌ ی ویکتوریا ادامه یافت اما همچنان نبرد میان توسعه‌ ی ‌سبک‌ های متفاوت وجود داشت، به طور مثال سبک احیایی گوتیک در سال‌ های ۱۸۵۵ تا ۱۸۸۵ توانایی تخیل‌ پردازی در معماران را افزایش داد. در سال‌ های پایانی قرن نوزدهم در بریتانیا همزمان با انقلاب صنعتی، نمایشگاه بزرگی در سال ۱۸۵۱ برگزار شد .

سبک مبلمان معماری ویکتوریایی

از مشخصه‌ های اصلی این سبک، جزییات و تزیینات غنی است و زیبایی نسبت به عملکرد گرایی اهمیت بیشتری در مد، معماری و مبلمان این دوره دارد. از ویژگی‌ های اصلی مبلمان ویکتوریایی، حکاکی‌ های پیچیده با تصاویر طبیعی همانند نقوش گل و برگ و منحنی‌ شکل است. صندلی یا میز دوره‌ی معماری ویکتوریایی دارای شکل مستقیم و خطوط قوسی در بخش‌ های زیرین کوسن‌ ها، پایه‌ ها و پشت صندلی است. همچنین دارای تزیینات برجسته یا فرورفته و حاشیه‌ های زینتی است. روکش‌ های مبلمان از جنس مصالح مجلل و بافت‌ دار نظیر مخمل است و رنگ‌ های تیره، غنی و باشکوه در این دوره معمول است. سایه‌ رنگ‌ ها و نقوش متفاوت در پیش‌ زمینه‌ های سفید کاربرد فراوان داشته و روکش‌ های مبلمان منگوله‌ دار و تزئین شده است. مبلمان عصر معماری ویکتوریایی ، قفسه‌ ها و قطعات بزرگ با پایه‌ های سنگین در ابعاد بزرگ است.

هنر معماری ویکتوریایی 

در دوره‌ی ویکتوریا، معماری و به طور کلی هنر به نوعی بسیار تزئینی و ریزپردازی شده انجام می‌شد، گویی این تزئینات افزون، لذتی افزون نیز در پی داشته است. هنرمندان عصر ويكتوريا بر اين اعتقاد بودند كه هر چه ابعاد اثر از نظر فيزيكی بزرگ‌ تر باشد، بيشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. ملکه‌ی‌ آن یکی از معروف‌ ترین سبک‌ هاست که با اصطلاح «ویکتوریا» شناخته شده است.این نوع خانه‌ ها معمولا دو طبقه هستند و دارای المان‌ های تزیینی نظیر پنجره‌هایی با اشکال متفاوت و مصالح ساختمانی متنوع هستند. ویژگی خانه‌ های این سبک بام‌ هایی با شیب تند است.از دیگر نمونه‌ های معماری ویکتوریایی جنبش هنر و صنایع‌ دستی است که در اواخر قرن نوزدهم معمول شد و معماران این سبک، قالب‌ های پیش‌ساخته و ماشینی را برای رسیدن به طرح‌ های منحصر به فرد رد کردند زیرا آن‌ها می‌خواستند که معماری با محیط پیرامون منطبق باشد.

تاثیر مکتب معماری ویکتوریایی

اگرچه معماری ویکتوریایی ریشه در انگلستان دارد اما با مهاجرت معماران انگلیسی به کانادا، استرالیا، نیوزلند و ایالات متحده در سراسر جهان به سرعت گسترش یافت و تا سال ۱۸۳۰ ادامه یافت. در این دوره تزیین بیش از حد کوچک‌ ترین وسیله منزل در خانه‌ های این عصر، سبب به وجود آمدن فضایی راحت‌ طلبانه و آشفته در این سبک شد. در اوایل دوره ویکتوریا خود نمایی بسیار مهم بود و به نظر می‌ رسید که تزیینات مکتب ویکتورین گونه‌ ای افتخار اجتماعی را در بردارد و لذت‌ زیبایی‌ شناسانه را در آن‌ ها تجدید کرده است. لذا آن‌ ها به تزئينات بيش از حد پرداختند به اين ترتيب كه خانه‌ های ويكتوريايي از انحرافات در تزئين‌ های ويكتوريايی پر شد و اين سبك به گونه‌‌ ای از آسايش تزلزل‌ ناپذير خبر می‌داد و به عبارت بهتر شلوغی اين سبك را نشان می‌ داد.

آثار معروف معماری ویکتوریایی

اگرچه معماران ویکتوریایی کم و بیش از سبک‌های معماری گذشته الهام گرفته‌اند.
برخی از آثار برجسته‌ی ساختمان‌ های ویکتوریایی در جهان عبارت است از.
کاخ وست‌ مینستر درلندن که در سال ۱۸۳۴ در یک آتش‌ سوزی ویران.
ولی به لطف معماری دوره ویکتوریا شکوه خود را بازیافت.
خانه‌ی سرخ خانه‌ی ساده‌ ای ساخته شده در سال ۱۸۵۹ طراحی شده توسط فیلیپ وب.
که دارای مبلمان و اثاثیه، کاغذ دیواری، رنگ‌آمیزی و نقاشی روی شیشه جنبش هنر و صنایع دستی است.
رویال آلبرت هال مکانی است با ۲۹۰۰ صندلی برای اجرای کنسرت.
که در سال۱۸۷۱   توسط ملکه ویکتوریا افتتاح گردید.
قصر بلورین ۱۸۵۱.
نمایشگاه جهانی، پاریس ۱۸۵۵.