چهارسوی معماری

ایده طراحی موزه

ساختمان جدید موزه هنر با طراحی تادو آندو دربرگیرنده طیف گسترده ای از نمایشگاه هایی است که تقدیری از فرهنگ جنوب چین«لینگنان» است.
مخفف نام موزه « هم یا به انگلیسی ایچ ایی ام» است ؛ هی یا ایچ دارای معانی چندگانه ای است که عبارتند از هارمونی، تعادل، سرنوشت، همبستگی و همگی آن ها دربرگیرنده ویژگی های فضایی و طراحی معماری موزه است. در فرایند تولید و طراحی موزه، تادو آندو تحقیقات گسترده ای درباره تاریخ باستان چین و فرهنگ منطقه جنوب چین «لینگنان» انجام داد، چنین یافته هایی درباره المان های باستان معماری را با هم ترکیب و در امضای معمارانه اش که نور است به نمایش گذاشت.
تادو آندو شرح می دهد که خواستار خلق طرح موزه ای است که سنتزی از فرهنگ غنی جنوب چین است. موزه دارای پلکان دوبل مارپیچی در مرکز ساختمان است که تا طبقه چهارم رفته و در نور طبیعی غوطه ور شده است. ویژگی اصلی معماری بنا از معماری بومی جنوب چین«لینگنان» الهام گرفته است، که کاربرد نورگیر است، همچنین ستاره شناسی چین باستان و فلسفه چین باستان بر این باور است که آسمان گرد و حالت معنوی و الهی دارد. نور از بالا به طور عمیق درون پلان و فضاهای نمایشگاهی موزه نفوذ کرده است و سبب فضاهای رفاهی شده که از برون به هم متصلند.

برنامه فیزیکی موزه

برنامه فیزیکی موزه عبارتند از فضاهایی برای گالری ها، فضای آموزشی، کتابفروشی و کافه تریا. با تنوع چنین عملکردهایی، ساختمان مکانی است نه تنها برای نمایش هنر، بلکه مکانی برای مطالعه و تعامل با دوستان و آشنایان. هر سطح موزه با پلان دایره ای سازگار یافته است به جز گالری مربع شکل که در طبقه همکف واقع شده است. در فضای بیرون استخری به دور سازه درهم پیچیده است که بازتابی از میراث لینگنان و پاویون کنار آب است و نشانگر مکان جغرافیایی موزه در کنار رودخانه مروارید است. اثر معماری موزه هنر، تعامل فنآوری بین انسان ها و محیطشان را می آزماید؛ همچنین الگوهایی از تمدن و تولید انبوه که بازتابی است از گذار سریع زندگی شهری چین و شهروندانش در دوران معاصر.