معماری زاها حدید

تاریخچه زندگی زاها حدید

نقاشی و طراحی از ویژگی‌های دوره‌های نخستین زندگی حرفه‌ای وی است و می‌تواند سرنخ‌هایی برای جستجو و کشف تکنیک‌های آثار ابتدایی وی باشد. از سال ۱۹۸۳ که نمایشگاهی در AA لندن از آثار وی برگزار شد آثارمعماری وی همچنان تا به امروز در نمایشگاه‌های سراسر جهان به نمایش گذاشته شده است و مجموعه‌ای از مهمترین‌ها در موزه‌ها نگاه داشته شده است. زاها حدید به عنوان معماری شناخته شده که مدام مرزهای معماری و شهرسازی را در می‌نوردید و سوابق حرفه‌ای وی با تجاربی جدید در زمینه طرح‌مایه‌های فضایی جدید، بر روی منظر شهری موجود تاکید داشته و دربرگیرنده تمامی حوزه‌های طراحی از مقیاس شهری گرفته تا مبلمان و طراحی داخلی است.

افتخارات زاها حدید

زاها حدید معمار برجسته عراقی-بریتانیایی در سبک واسازی (دیکانستراکشن) بود. اغلب آثار وی انعکاس آمیزهای از ساختمانسازی، زمینشناسی و مناظر اطراف است و طراحیهای وی با حرکت و جریان داشتن، ضمن پیروی از هندسه نااقلیدسی، نظم جدیدی را در فضا ایجاد می‌کنند. معماری زها حدید را میتوان تلاش برای ایجاد پلی میان مدرنیسم متقدم و عصر دیجیتال دانست. حدید در سال ۲۰۰۴ نخستین زنی بود که به دریافت جایزه معماری پریتزکر نائل شد .وی در طول دوران فعالیت حرفهای خویش حدود ۹۵۰ پروژه را در ۴۴ کشور به اجرا درآورد.

جوایز زاها حدید

نشریه‌ی فوربز در سال ۲۰۰۸ او را به عنوان شصت و نهمین زن قدرتمند جهان لقب داد.

از جمله پروژه‌های او عبارتند از: مرکز فرهنگی حیدر علیف(۲۰۱۲)،

باکو، آذربایجان – مرکز ورزشهای آبی لندن(۲۰۱۱) –

مرکز مگی در بیمارستان ویکتوریا(۲۰۰۶) کرکالدی،

اسکاتلند – ایستگاه قطار سریعالسیر ناپل(۲۰۰۶)،

ناپل، ایتالیا – ساختمان مرکزی بامو(۲۰۰۵)،

لایپزیگ، آلمان – ترن هوایی (۲۰۰۷)

اینسبروک، اتریش – مرکز علمی فائنو(۲۰۰۵)

(، وولفسبرگ، آلمان – مرکز هنرهای معاصر سینسینتی (۲۰۰۳)،

سینسینتی، اوهایو، آمریکا – سکوی پرش اسکی برگیسل(۲۰۰۲)،

اینسبروک، اتریش – ایستگاه آتشنشانی ویترا(۱۹۹۴)،

ویل ام راین، آلمان.